Дорага-багата. Шмат чаго ёсьць, але не файна. Пабудаваная ў 38.Канструктывізм+ сталінскі клясіцызм+у дадатак азія, гэта ад сучаснасьці(уладальнік нейкі быццам бы турак).
Як ёсьць, так ëсьць. Едзеце з боку Масквы да Менску, ёсьць тэрмінал, першы на шляху ад мяжы, дзё маеце магчымасць сплаціць за тэлефон. Гэта адзінае, дзеля чаго варта тутака зрабіць прыпынак. Кавы файнай, на жаль, няма, дарэчы як і на ўсім шляху.
Калі проста казаць - азоханвэй. Калі хочаце мець здароўе, вам сюды не трэба. Як і ўся дзяржаўная мэдыцына, абы што, абы як. Паркоўкі лічыце няма. Узровень ніжэй ліштвы. Чэргі, час марнуецца. Зрабілі рамонт, але як былі марудныя ліфты, гэткімі і засталіся. Тое, што ў вас ёсьць талён на адпаведны час - анічога не гарантуе, можна і дзьве гадзіны прасядзець пад дзвярыма. Маеце грошы, пашукайце дзесьці, але не хадзіце сюды, лепш да прыватнікаў, яны пакуль яшчэ ёсьць.
Чорны млын. Кавярня ў закутку, з вуліцы адразу не ўбачыш. Кава ёсьць досіць нядрэнная, маюць арабіку. Можна набыць зерне. Але ўзровень сэрвісу так-сяк- абы як. Прыкладна гэтак, як і паўсюль, на жаль.
Смешались в кучу кони, люди. Здесь аналогично, дорага-багато. Кирпич под золото, икеевская мебель, недостаëт полочек, шкафчиков, розеток. Свет холодный. Есть кухня, стиралка и сушилка. Одним словом хостел. Из плюсов - метро напротив.
